Grand Tour met de Digitale Diligence

Ga mee op Grand Tour met de Digitale Diligence

The Blenheim leaving the Star Hotel - George Havell

Het is zover! De digitale diligence staat klaar en de Grand Tour kan beginnen. De paarden zijn aangespannen en de koetsier, ook wel postiljon genoemd, zit op de bok. Graag nodig ik u uit om digitaal mee op reis te gaan. Bestemmingen zijn nog een verrassing, maar ze hebben alles te maken met zon, zee en vakantiepret.

Reizen in vroeger tijden was wel heel anders dan tegenwoordig. Voordat de trein, auto, fiets en vliegtuig hun intrede deden, verplaatste men zich met de postkoets, trekschuit en te voet. Een reis met paard en wagen duurde heel wat langer dan een reis met de auto of de trein, en was beslist niet altijd comfortabel. De wegen waren dikwijls slecht en het was pas in de 19e eeuw dat de belangrijkste wegen verhard werden. Reizen was beslist niet altijd een pretje, en zeker niet als het slecht en koud weer of juist heel warm weer was. Bovendien kon men ook geconfronteerd worden met vervelende ongemakken zoals wiel en asbreuken, roofovervallen, gebrekkige verbindingen, tolgelden, slechte logementen en lange wachttijden bij de poststations. Deze en andere reis belevenissen worden beeldend beschreven in dit artikel.
https://helletocht.wordpress.com/2017/03/31/reizen-in-de-oostenrijkse-nederlanden-in-de-18e-eeuw/

En men was meestal ook voor langere tijd onderweg. Een leuk weetje is dat een reis met de postkoets van Amsterdam naar Marseille zeker 21 dagen duurde.
Lees meer hierover in de uitgetekende postkoetsroute van Amsterdam naar Marseille uit 1765
http://www.defranseverleiding.nl/Michel.html

En hierbij hoorde ook afscheid nemen van thuisblijvers.

Verabschiedung an der Postkutsche - Anton Braith (19e eeuw)

Het was zeker niet vreemd dat het reizen met de trekschuit populair was en dikwijls verkozen werd boven het reizen met de koets.

Trekschuit op de Vliet bij Leiden - Jan van Goyen (1462)

Binnenkant van een trekschuit op de Haarlemmertrekvaart - Simon Fokke (1760)

Het ziet er wel gezellig en comfortabel uit.

Reizen met de postkoets was niet voor iedereen weggelegd. Rijke families konden zich een of meerdere rijtuigen en paarden veroorloven en hadden ook een koetsier in dienst. Ook kon men een postkoets huren. De meeste mensen verplaatsten zich echter te voet, trekschuit of met de omnibus (paardenbus). De omnibus was in feite de voorloper van het huidige openbaar vervoer met de bus en tram in de stad.

Lord Street Southport Engeland (1890 - 1900) Fotograaf is onbekend

Vertrek van de diligence

Traveling in France - George Cruikshank (1818)

Niet duwen, niet dringen. Opstellen in de rij en achter aan sluiten. Tja, niets nieuws onder de zon. Ook in vroeger tijden kon het heel druk zijn bij de posthalte.

Onderweg werd er gestopt en gepauzeerd bij een posthalte. Daar kon men eten en drinken, de benen strekken en werden paarden en lading gewisseld. Na een lange en vermoeiende reis was het goed rusten en verpozen.

Poststation - Heinrich Bürkel (19e eeuw)

Om helemaal in de stemming te komen het bekende lied 'De Postkoets' over de liefde tussen een knappe postiljon en een meisje van De Selvera's uit 1957.

https://www.youtube.com/watch?v=kD86YYuEuIY



Bronnen 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdpagina

https://commons.wikimedia.org/wiki/Main_Page

https://helletocht.wordpress.com/2017/03/31/reizen-in-de-oostenrijkse-nederlanden-in-de-18e-eeuw/

http://www.defranseverleiding.nl/Sneller!!!.html